Hollandsche Schouwburg. Deel 2 van de eerste etappe. - door Jo Anne

" De Hollandsche Schouwburg werd geopend in 1892, en was een populair theater in de voorname Plantagebuurt. De nazi's veranderden de naam in 1941 in "Joodsche Schouwburg". Onder die naam zou het gebouw tot 1942 dienst doen als podium voor Joodse musici en artiesten, die er voor een uitsluitend Joods publiek optraden. In 1942 en 1943 werd de Schouwburg gebruikt als verzamelplek voor opgepakte Joden uit Amsterdam en omgeving. Na een verblijf van enkele dagen werden zij gedeporteerd naar de kampen Westerbork of Vught. Onder leiding van Walther Süskind, Felix Halverstadt en Henriëtte Pimentel werden ca. 600 kinderen via de tegenoverliggende crèche uit de schouwburg gered." 

We zijn aangekomen bij de Hollandsche Schouwburg. 
In de nis maken we ook hier een klein monumentje: een kaarsje met een steentje uit Sobibor, en een kaartje met de tekst: 

"And together - with your help and Gods grace - we will continue our journey forward." - Barack Obama

Bijna wilden we al weer verder lopen. Er komt een mevrouw aan op de fiets....zij ziet ons kaarsje, pakt het op, kijkt naar de tekst.....en loopt er mee naar binnen! Ik stoot Hennie aan en zeg dat ons kaarsje naar binnen is gegaan....zou het niet mogen dat we dat daar voor op de stoep hadden neergezet? 
Maar dan kom diezelfde mevrouw ook al weer naar buiten en vraagt ons of het kaarsje misschien van ons was? Eh...ja dus.  Dan zegt ze : "ik heb jullie kaarsje binnen bij het monument neergezet, daar staat het beter! Komen jullie binnen?" Natuurlijk willen we binnenkomen! 

We worden hartelijk ontvangen, en als bewijs dat we in de Schouwburg zijn geweest en officieel begonnen zijn met het Westerbork-pad krijgen we 2 stempels voor in ons boekje. 
We kunnen doorlopen naar het monument zelf. Waar ooit het podium was, staat nu een zuil op een Davidsster. De afgebrokkelde muren staan nog overeind, rondom staan hoge gebouwen, die vrijuit uitzicht hebben op de binnenplaats. Ook in 1942 was dat zo. Er zijn foto's en getuigenissen van mensen, die de onvoorstelbare taferelen vanuit de omliggende gebouwen hebben gade geslagen. 
De mevrouw van ons kaarsje loopt met ons mee, en wijst ons waar sommige mensen een vluchtweg vonden.

Ze wijst ons op een foto waar een zwaaiende jonge vrouw op staat : ze zwaait naar haar collega-verpleegkundige, die vanuit een omliggend gebouw de foto heeft gemaakt. Ze vertelt hoe ouders, die het dringende verzoek kregen hun kinderen naar de crèche aan de overkant te sturen, voor geen geld hun kinderen wilden wegsturen, en ze bij zich hielden....




   

Intussen hebben we ons kaarsje ontdekt. We zetten het neer bij 3 rozen, waaraan een kaartje hangt met de namen van Emanuel, Schoontje en Jaap Loonstein. Een Davidster en de datum 2-7-1943. 70 jaar geleden omgekomen in Sobibor. Ik leg er een steentje bij, dat we van daar hebben meegenomen. Familie Loonstein is niet vergeten. 

In het gebouw is een gedenkmuur met alle namen van mensen, die vanuit hier zijn weggevoerd. Er staan bekende namen tussen : Valk, Stoppelman, Odewald. Onder de lijst waar Odewald staat, leg ik ook een steentje neer.







Na een hartelijk afscheid van de dames van de Hollandsche Schouwburg, moeten we nu toch echt even de sokken er in zetten. Nog 8,4 kilometer volgens het boekje. 
We lopen door de Transvaalbuurt met zijn "Struikelstenen" in het trottoir;  langs het Muiderpoortstation vanwaar de gevangenen van de Hollandsche Schouwburg met de trein naar Westerbork of Vught werden vervoerd. 

We komen langs het monument van het Kunstenaarsverzet en langs de oude Joodse begraafplaats Zeeburg. Het is heet, maar gelukkig lopen we een heel stuk langs het water. Vlakbij Diemen worden we door een schattig pontje overgezet.

Nog even een kilometertje door een prachtig stukje natuur...en dan zit het er op. Even de benen koelen in het gras, een slokje drinken, een verrassing van Harm Aouke (een lekkere koek), die zijn dagje Rijksmuseum er op heeft zitten.
We kunnen terug zien op een geweldig mooie dag. Hennie heeft kunnen trainen voor de Nijmeegse Vierdaagse, waar ze volgende week aan gaat beginnen. We zien uit naar de volgende etappe, die vast ook weer erg mooi wordt. Dan zullen we langs de Vecht lopen, richting Muiderberg, een etappe van 19 kilometer. De planning is om dit te doen zondag 11 augustus, dus als je mee wilt...laat maar even weten.